ساختار ژنتیکی شاه‌کولی جنوبی (Alburnus mossulensis Heckel, 1843) با استفاده از نشانگر ریزماهواره، در حوضه دجله

ساختار ژنتیکی پنج جمعیت از شاه‌کولی جنوبی (Alburnus mossulensis Heckel, 1843) با استفاده از چهار جایگاه ریزماهواره BL1-2b)، BL1-98، CypG24 و (Rser10 در حوضه دجله شامل جمعیت‌های رودخانه کنجان‌چم، کشگان، دورود و دوپلان و داوودعرب (هر کدام 30 قطعه، به جز رودخانه داوودعرب 25 قطعه) مطالعه شد. در مجموع، آغازگرها به ازای هر مکان ژنی 43 آلل، با میانگین 75/10 تکثیر کردند. محدوده آللی برای CypG24، BL1-2b، BL1-98 وRser10 به ترتیب: 138-215، 141-180، 272-300 و 176-240 جفت باز بود. هتروزیگوسیتی مورد انتظار از 79/0 (داوودعرب) تا 84/0 (کنجان‌چم و کشگان) با میانگین 825/0 و هتروزیگوسیتی مشاهده شده از 69/0 در جمعیت کنجان‌چم تا 81/0 در جمعیت کشگان با میانگین 75/0 متغیر بود. انحراف از تعادل هاردی-وینبرگ در جایگاه‌های BL1-98، BL1-2b و CypG24 در تمامی جمعیت‌ها و جایگاه Rser10 در جمعیت داوودعرب معنی‌دار بود (001/0>P). میانگین FST در بین جمعیت‌های مطالعه شده برابر با 02/0 و بین سه حوضه برابر با 0071/0 بود. نتایج تجزیه واریانس مولکولی بیانگر وجود حدود 6/17 درصد از تنوع ژنتیکی در بین جمعیت‌ها و 4/82 درصد درون جمعیت‌ها بود. میزان شباهت و فاصله ژنتیکی بین جمعیت‌ها به ترتیب: در دامنه: 696/0- 894/0 و 111/0- 34/0 قرار داشت. تمایز ژنتیکیِ اندک اما معنی‌داری بین جمعیت‌ها مشاهده شد (05/0>P). برای درک بهتر ساختار جمعیتی شاه‌کولی جنوبی مطالعه ساختار ژنتیکی آن با استفاده از تعداد بیشتری نشانگر ریزماهواره توصیه می‌شود.